Pierwsze zegarki na rękę powstały z idei połączenia dwóch rodzajów biżuterii: znanych od stuleci, bransolet różnego typu i nowych, małych zegarków w formie naszyjników lub broszek. Na pierwszą udaną fuzję tych ozdobnych elementów trzeba było czekać do 1790 roku, kiedy to według historyków, genewskie zakłady zegarmistrzowskie Jaquet-Droz (dziś marka Swatch Group) i Leschot wyprodukowały biżuteryjny zegarek na bransolecie.

Bogactwo, produkcją własnych, oryginalnych czasomierzy zapewnił sobie także osobisty jubiler i zegarmistrz Napoleona – Nitot. Jego zegarki z tamtych czasów wskazywały południe na dzisiejszej pozycji godziny 3, co sprawiało pewne trudności przy odczytywaniu aktualnej godziny.
Na początku lat 80-tych XIX wieku niemiecka marynarka wojenna zamówiła dla swoich oficerów dostawę zegarków na rękę na łańcuszkowych bransoletach. Wykonać je miała szwajcarska manufaktura Girard-Perregaux. Było to pierwsze zamówienie zegarków na rękę w seryjnej produkcji, w dziejach światowego zegarmistrzostwa.

W 1930 roku produkcja zegarków na rękę po raz pierwszy osiągnęła poziom wielkości produkcji zegarków kieszonkowych.

Pierwszy prototyp zegarka z mechanizmem kwarcowym powstał w 1967 roku w wyniku prac zespołu złożonego z inżynierów ze Szwajcarii i Japonii. Mechanizm testowany w Obserwatorium w Neuchâtel dalece przewyższał precyzją tradycyjne mechanizmy.